PL EN DE ES FR RU HR

Uprawa rzepaku. Czy kwasy humusowe pomogą?

rzepak i kwasy humusowe

Uprawa rzepaku. Czy kwasy humusowe pomogą?

Uprawa rzepaku staje się coraz trudniejsza. Ocieplający się klimat, ograniczenia związane z Europejskim Zielonym Ładem oraz kolosalne wzrosty cen nawozów to tylko niektóre z trudności, z którymi muszą zmagać się rolnicy. W tej sytuacji hodowcy powinni szczególnie zatroszczyć się o optymalnie warunki wzrostu roślin. Przedstawiamy krótki poradnik dotyczący uprawy rzepaku ozimego. Jakie ma wymagania, kiedy siejemy i czy kwasy humusowe poprawią plonowanie? Odpowiedzi poznasz w artykule.

Uprawa rzepaku: wymagania

Rzepak nie bez kozery uważany jest za roślinę trudną w uprawie. Za tę opinię w dużej mierze odpowiedzialne są jego wysokie wymagania, które przekładają się na potrzebę dużych nakładów na nawozy. Aby zapewnić wysoki plon, rzepak powinien być uprawiany na glebach żyznych, o wysokiej zasobności w próchnicę i wapń. Istotny jest odczyn gleby, idealny w granicach 6,0-6,5 pH. Niższe pH skutkuje nieprawidłowo wykształconym systemem korzeniowym, co znacznie ograniczy plonowanie.

Rzepak ma duże wymagania pokarmowe. Oprócz składników pierwszoplanowych (azotu, fosforu i potasu) do optymalnego wzrostu i plonowania potrzebuje również pełnej gamy mikroelementów: manganu, żelaza, miedzi, cynku, boru i molibdenu. Ma także duże zapotrzebowanie na siarkę.

Wysiew rzepaku

Zanim przystąpisz do wysiewu, musisz dobrać odpowiednią odmianę. W ostatnich latach Polskę (i całą Europę) nawiedzają częste susze, dlatego popularnością cieszą się odmiany wykazujące szczególną wytrzymałość w tym zakresie. Dobór odmiany jest jednak mocno indywidualny i uzależniony od warunków panujących w danym gospodarstwie, a także efektów, które chcesz utrzymać. Warto zwrócić uwagę na dostosowanie odmiany do warunków glebowych, mrozoodporność, wytrzymałość oraz zalecany termin siewu.

Po wyborze odmiany można przystąpić do siewu – to jeden z najważniejszych elementów agrotechniki rzepaku, mający ogromny wpływ na późniejszy plon. Przede wszystkim trzeba unikać zbyt gęstego siewu, co ma często miejsce w polskich gospodarstwach. Gęsto wysiane rośliny wykształcą mniejszą liczbę zawiązków pędów bocznych, a także będą bardziej narażone na wymarznięcie i choroby. Według ekspertów optymalne zagęszczenie to 45-80 na m2 dla odmian populacyjnych i 40-60 roślin na m2 dla odmian mieszańcowych. Przy odpowiedniej glebie oraz warunkach podczas siewu można spodziewać się wschodów na poziomie 90%. Ok. 3 – 3,5 kg nasion na 1 ha powinno zapewnić obsadę 50-60 roślin/m2 (po przezimowaniu).

Bardzo ważny jest termin wysiewu. Przed nadejściem zimy rzepak musi wykształcić solidny system korzeniowy. Zbyt późny siew rzepaku nie da im na to czasu, co osłabi rozwój roślin (zwłaszcza, jeżeli jesienią będą panowały niesprzyjające warunki), w konsekwencji znacznie obniżając plon. Z drugiej strony rośliny nie powinny przed zimą wzrosnąć zbyt intensywnie, ponieważ zwiększa to ryzyko wymarznięcia. Dlatego niebezpieczny jest zarówno zbyt wczesny, jak i późny siew. Od siewu do zimy rzepak powinien rosnąć ok. 65-80 dni w temperaturze powyżej 5°C. W większości regionów Polski optymalny termin wysiewu to 15-25 sierpnia. Głębokość wysiewu powinna wynosić od 1,5 cm (na glebach ciężkich) do 2,5 cm (na glebach lekkich).

Rzepak w płodozmianie

Chociaż rzepak można uprawiać w monokulturze, jest to odradzane, zwiększa bowiem ryzyko chorób i zachwaszczenia. Zdecydowanie lepsze efekty i większy plon daje umiejscowienie rzepaku w płodozmianie, pod warunkiem, że zostanie to odpowiednio zaplanowane. Najlepszym przedplonem dla rzepaku są rośliny strączkowe, zwłaszcza bobik i groch. Sprawdzą się także mieszanki zbożowo-strączkowe oraz wczesne ziemniaki. Natomiast powinno unikać się płodozmianu z burakami cukrowymi, ponieważ rzepak jest żywicielem pośrednim mątwika burakowego.

Nawożenie rzepaku

Rzepak nawozi się zarówno jesienią, jak i wiosną, przy czym trzeba pamiętać, że jesienią ma stosunkowo niewielkie zapotrzebowanie na azot. Łatwo wtedy o przenawożenie, które obniży zimotrwałość roślin, a także spowoduje wypłukanie i stratę nadmiaru azotu. W uprawach z dobrym przedplonem (np. z grochu) nawożenie azotem jest z reguły całkowicie zbędne, ponieważ w resztkach pożniwnych pozostanie wystarczająca ilość tej substancji.

Co z innymi składnikami mineralnymi? Największe zapotrzebowanie jest na fosfor, potas i siarkę, ale nie można zapominać o mikroelementach, zwłaszcza borze, na którego niedobór rzepak jest szczególnie narażony. Opracowując plan nawożenia, należy wziąć pod uwagę naturalną zasobność gleby, którą można zbadać, pobierając stosowne próbki i wysyłając je do laboratorium w celu analizy.

Kiedy rzepak rusza z wiosenną wegetacją, jego zapotrzebowanie na azot rośnie, ponieważ zużył większość jesienią. Nie obejdzie się wtedy bez obfitego nawożenia. Pierwszą dawkę można zastosować już na początku wiosny w ilości ok. 100 kg N/ha w formie saletry amonowej. Kolejną dawkę stosuje się po upływie maksymalnie trzech tygodni od pierwszej, w podobnej ilości, ale w postaci mocznika. Cały czas trzeba pamiętać, że duży wpływ na wzrost rzepaku mają bor oraz siarka i konieczne może być uzupełnienie tych składników.

Kwasy humusowe w uprawie rzepaku

Kwasy humusowe (w tym huminowe i fulwowe) to substancje powszechne w przyrodzie. W glebie są głównym składnikiem próchnicy i mają ogromny pozytywny wpływ na wzrost roślin. Z tego powodu są szeroko stosowane w rolnictwie. Doskonałe rezultaty dają m.in. w uprawie rzepaku.

Preparaty humusowe takie jak FLORAHUMUS oddziałują przede wszystkim na glebę, poprawiając jej właściwości fizyczne i chemiczne. Wpływają na retencję wody i stosunki powietrzne, dzięki czemu gleba lepiej wchłania wodę. W efekcie rośliny efektywniej ją pobierają, a wraz z nią niezbędne składniki mineralne. W rzepaku istotne jest kompleksowe nawożenie, ponieważ ma on ogromne zapotrzebowanie na różnorodne mikro i makroelementy. Dostarczenie jednego składnika jest niewystarczające. Kwasy humusowe sprawdzają się znakomicie, ponieważ poprawiają przyswajalność wszystkich substancji dostępnych w glebie.

Badania przeprowadzone z użyciem stymulatora wzrostu FLORAHUMUS wykazały m.in., że powoduje on wzrost suchej masy części korzeniowej o 23% oraz wzrost plonu nasion o 10% (więcej o przeprowadzonych badaniach możesz przeczytać tutaj). Preparat jest niezwykle wydajny: wystarczy już 300 ml/ha. Jeżeli zastosujesz kwasy humusowe, to będziesz mógł ograniczyć nawożenie NPK i wciąż cieszyć się obfitym plonem. To duża oszczędność, zwłaszcza obecnie, kiedy nawozy są najdroższe w historii.

Uprawa rzepaku a Europejski Zielony Ład

Europejski Zielony Ład jest strategią budzącą wiele kontrowersji wśród rolników. Niezależnie od oceny tego projektu, pozostaje faktem, że jego założenia będą wchodziły w życie. Nie pozostaje nic innego jak się na nie przygotować.

A jakie to założenia? Jeżeli chodzi o rolnictwo, to przede wszystkim ograniczenie użycia pestycydów i nawozów mineralnych. W tej sytuacji jeszcze bardziej rośnie znaczenie kwasów humusowych. Preparat FLORAHUMUS jest w pełni ekologiczny, co czyni z niego cennego sprzymierzeńca rolników w tych trudnych czasach. Uprawa rzepaku z wykorzystaniem substancji humusowych jest znacznie prostsza i pozwala na osiągnięcie obfitych plonów w sposób przyjazny środowisku.