PL EN DE ES FR RU HR

Jak ograniczyć erozję gleby? Zastosuj kwasy humusowe!

Jak ograniczyć erozję gleby? Zastosuj kwasy humusowe!

Erozja gleby to zjawisko, które stanowi ogromne zagrożenie dla rolnictwa. Z tego względu interesuje się nim FAO, czyli Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa, która zidentyfikowała erozję jako groźbę dla światowego bezpieczeństwa żywnościowego. Trzeba pamiętać, że europejskie (a polskie w szczególności) grunty rolne już teraz znajdują się w opłakanym stanie, a więc są jeszcze bardziej narażone na negatywne skutki erozji. Jak więc sobie z nią radzić? Które sposoby ograniczania erozji są najskuteczniejsze?

Dlaczego erozja postępuje?

Erozja to zjawisko przyspieszonego usuwania wierzchniej warstwy gleby. Może być spowodowana działaniem wody, wiatru lub orki, dlatego często mówi się o „wymywaniu” lub „wywiewaniu” cząsteczek gleby. To niebezpiecznie zjawisko, ponieważ wierzchnia warstwa gleby jest najżyźniejsza.

Skoro erozja jest powodowana przez wodę (np. ulewne deszcze) i wiatr, to nasuwa się pytanie, czy można ją powstrzymać? Rzeczywiście, wymywanie i wywiewanie gleby to proces naturalny, który zachodzi na całym globie, niezależnie od regionu i klimatu. Niemniej jednak działalność człowieka przyczynia się do intensyfikacji procesów erozyjnych. Mowa tu praktykach takich jak wylesianie czy intensywne rolnictwo. Według szacunków FAO tego typu działania przyspieszają zachodzenie erozji nawet stukrotnie! A więc ograniczenie negatywnych praktyk pozwoli na znaczne spowolnienie erozji. To ważne, ponieważ przy obecnym tempie erozja zachodzi szybciej, niż powstawanie gleby. Chociaż jest możliwe tworzenie się nowych cząsteczek gleby, to jednak proces ten jest na tyle długotrwały, że glebę uznaje się za zasób ograniczony. Dlatego utrata, degradacja i erozja gleby są niebezpiecznymi zjawiskami, które mogą mieć opłakane konsekwencje dla nas wszystkich.

Erozja gleby: zagrożenie dla bezpieczeństwa żywnościowego

Dlaczego właściwie erozja gleby jest niebezpiecznym zjawiskiem? Tak jak wspomnieliśmy, wierzchnia warstwa gleby jest najżyźniejsza. Dlatego jej wymywanie wpływa na jakość i produktywność podłoża, w konsekwencji ograniczając potencjał plonotwórczy upraw. Wiele gruntów staje się powoli niezdatne do użytkowania, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że obecnie zmagamy się również ze zmianami klimatycznymi i częstymi suszami. Niektórym regionom świata grozi znaczny spadek produkowanej żywności, co może prowadzić do głodu.

To nie wszystko. Wskutek erozji spada bioróżnorodność oraz odsłaniają się głębsze pokłady ziemi, co naraża je na działanie warunków atmosferycznych. Oznacza to dodatkowe obniżenie jakości gleby, zmniejszenie potencjału plonotwórczego i wystawienie upraw na niebezpieczeństwa ze strony czynników stresowych. W dalszej perspektywie obniżona jakość gleby powoduje zmniejszenie produktywności przemysłu żywieniowego, co odbija się na cenach żywności. Erozja wpływa także na zdolność gleby do magazynowania wody, w konsekwencji zwiększając zagrożenie powodziowe.

Krótko mówiąc, erozja prowadzi do spadku plonów (FAO szacuje, że przez erozję plony spadają aż o50%). Pośrednio erozja wpływa również na jakość wody, odbija się na sektorze energetycznym czy nawet miejskiej infrastrukturze. To ogromny problem, który dotyka wszystkich ludzi na świecie.

Jak radzić sobie z erozją?

Tak jak pisaliśmy wyżej, erozja jest naturalnym procesem, dlatego nie da się jej całkowicie zatrzymać. Niemniej jednak możliwe jest spowolnienie tempa, w jakim cząstki gleby zostają tracone. Jak to osiągnąć? Przede wszystkim ograniczyć praktyki, które przyczyniają się do degradacji gleb, np. intensywne rolnictwo. Trzeba zwiększyć udział pól uprawianych zrównoważonymi i ekologicznymi metodami w ogóle gospodarstw. Tradycyjne metody agronomiczne, czyli intensywne nawożenie mineralne osłabia glebę, co zwiększa jej podatność na wymywanie i wywiewanie. Z kolei praktyki stosowane w rolnictwie ekologicznym wzmacniają glebę. Co to za praktyki? Np. zastosowanie kwasów humusowych, które ulepszają fizyczną strukturę gleby.

Zbawienne właściwości kwasów humusowych

Kwasy humusowe są głównym składnikiem próchnicy (stanowią nawet do 80% jej składu), czyli najżyźniejszej warstwy gleby. Dzielą się na trzy frakcje: kwasy huminowe, kwasy fulwowe oraz huminy. Mają ogromny potencjał ulepszenie charakterystyki gleby: poprawiają retencję wody i fizyczną strukturę gleby oraz przyczyniają się do namnażania pożytecznych mikroorganizmów glebowych. Zazwyczaj wykorzystuje się je w rolnictwie jako czynnik zwiększający potencjał plonotwórczy upraw. Znacznie zwiększają przyswajalność składników pokarmowych przez rośliny, dzięki czemu te lepiej rosną, są zdrowsze i silniejsze oraz wydają dorodne zbiory. To jednak niejedyny powód, dla którego warto z nich korzystać. Pomagają również spowolnić erozję. W sposób pośredni, ponieważ pozwalają zredukować ilość stosowanych nawozów sztucznych, tym samym ograniczając ich wpływ na strukturę gleby, a także w sposób bezpośredni – wzmacniają glebę i poprawiają jej pojemność wodną. Dzięki temu woda lepiej się wchłania i nie powoduje wymywania wierzchnich warstw gleby.

Postępująca erozja gleb spędza sen z powiek wielu rolnikom. Teraz, dzięki kwasom humusowym możliwe jest wzmocnienie gleby i tym samym spowolnienie tych procesów. Wybierz bazujący na substancjach humusowych stymulator FLORAHUMUS i spraw, że Twoja gleba będzie przygotowana na wszystkie negatywne zjawiska pogodowe.